Co do zastosowanych podejść i metod dydaktycznych, projekt silnie bazuje na podejściu opartym na treści (Widdowson 1979). Podejście oparte na treści wyrasta z idei, że integracja treści i języka (CLIL) ma fundamentalne znaczenie dla przyswajania treści i umiejętności naukowych łącznie z umiejętnościami językowymi. Zapotrzebowanie na sylabus oparty na treści (Mohan 1986, Brinton, Snow i Wesche 1989) pojawiło się, gdy znaczenie nauczania języka w sposób interdyscyplinarny zostało podkreślone jako szansa na nauczanie języka w znaczący i celowy sposób. Ten typ sylabusa ma na celu nauczenie studentów języka, umiejętności oraz naukowych konwencji związanych z dziedziną ich studiów. W szczególności, CLIL definiuj się jako nauczanie przedmiotów nie językowych z wykorzystaniem języka obcego, lub , innymi słowy, jako „równoczesne nauczanie języka i danego przedmiotu, w którym forma i kolejność prezentacji zagadnień językowych jest podyktowana treścią materiałów” . (Brinton, Snow i Wesche 1989: vii).
Podejście zorientowane na temat wybiera główne zagadnienia ze ’ specjalistycznych studiów studenta i proponuje analizę oraz ćwiczenie specyficznych aspektów języka, takich jak właściwa składnia, słownictwo techniczne oraz odpowiedni styl. Ponadto, podejście zorientowane na temat, poprzez sylabus oparty na zadaniach (Candlin i Murphy 1987, Breen 1987, Nunan 1989, Long 1992) opiera się na ćwiczeniach polegających na rozwiązywaniu problemów, w których uczeń celowo jest proszony o rozwiązywanie problemów w ramach ćwiczeń językowych. Zadania pedagogiczne często uwzględniają ćwiczenia polegające na uzupełnianiu luk w opiniach, luk w rozumowaniu lub transferze informacji i powinny stanowić odpowiednie wyzwanie, by utrzymać’ zainteresowania studenta.